Ísland er eitt - Við tölum sama mál hvar sem við erum!

Sælt veri fólkið!

Í gærkvöldi var þessi fíni VG fundur hér í Árborg þar sem frambjóðendur okkar þau Alma Lísa Jóhannsdóttir, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir og Gestur Svavarsson, héldu framsögur. Mæting var góð og stemmingin rífandi. Það er hreint út sagt stórkostlegt að sjá hvernig þetta unga fólk rífur upp stemminguna, túlkar málefni dagsins á grundvelli stefnu VG og greinir vanda þess samfélags sem lætur teyma sig áfram á asnaeyrum græðginnar. Gamlir selir eins og undirritaður þurfa ekki að kvíða ellinni vitandi þetta unga og kraftmikla fólk komið í ráðherrastólana. Það er von að  fari um sitjandi ráðherra, sem nú sjá fram á lok valdaveislunnar miklu. Það sem verst er af öllu er, að þeir yðrast einskis og bjóða þjóðinni enn og aftur upp á sjálfa sig í óbreyttri mynd. Hvílík forherðing!

Okkar ungu liðsmenn í VG eru greinilega tilbúnir að axla ábyrgðina og leysa núverandi valdhafa af hólmi.

Fundinum lauk svo um kl. 22.00 með því að Atli Gíslason dró saman niðurstöður fundarins og hvatti fólk til dáða.  Verulega gefandi sveifla hjá VG í Árborg.

Allt annað líf með VG!

Jón Hjartarson

 

 

Góður byr glæsileg sigling

 

Sælt veri fólkið!

Það er gaman að fylgjast með íslenskri pólitík í dag og sjá hversu Vg siglir góðan byr um þessar mundir. Það er greinilega að verða ákveðin tímamót í viðhorfum þjóðarinnar þar sem æ stærri hluti hennar hafnar græðgi  og sóun og gefur verndun umhverfis og þjóðlegum menningarverðmætum aukið vægi fram yfir gróðafíknina.  Þessi nýju viðhorf er sá mannauður sem VG sækir fylgið og er það vel. Óhætt er að fullyrða að það fólk sem kemur nú í auknum mæli til fylgis við VG er hugsandi fólk sem er að íhuga framtíðina og veltir fyrir sér hvernig umhverfi og mannlíf við bjóðum óbornum kynslóðum. Þetta fólk hefur væntingar til okkar viðhorfa og samsamast þeim pólitísku áherslum sem við stöndum fyrir af einurð og staðfestu.

Kennaradeilan

Það er virkilega uggvænlegt að hugsa til þess ef sveitarfélögin eiga nú einn ganginn enn að lenda í harðvítugri deilu við kennara. Það er staða sem ekki er hægt að hugsa sér þegar horft er til þess að skólasamfélagið er einn af meginburðarásum hvers samfélags og styrkur þess áss byggist á góðu og glöðu starfsliði. En það er nú annað uppi á teningnum. Mér finnst launanefnd sveitarfélaga mæta sanngjörnum kröfum kennara um endurskoðun launaliðar  með gamaldags og úreltri hugmyndafræði, sem er ekki til neins nema hleypa illu blóði í fólk og setja samskiptin í óleysanlegan hnút. Mér finnst vanta alla reisn og launapólitíska dirfsku hjá launanefnd sveitarfélaga til að mæta kennarastéttinni á sínum heimavelli og uppskera í staðinn glaða og framsækna starfsmenn og margfalt öflugra og natnara skólastarf en nú er til staðar. Það er engin starfsgleði hjá stétt sem stöðugt er að svipast um eftir tækifæri til að losna úr starfi. Tillaga bæjarstjóra Hafnarfjarðar að setja deiluna í kjaranefnd er óhæf. Hún undirstrikar getuleysi launanefndar til að leysa málin og um leið afsala sveitarfélögin sér ábyrgð og aðkomu að málinu. Úrskurður lyki málinu en deilan stæði trúlega eftir. Sjálfstæðisflokkurinn sem ríkir í öllum stærstu sveitarfélögum landsins hefur skapað það umhverfi sem við verðum að búa við, það lofar ekki góðu og er í raun ávísun á harðvítuga deilu. Það teldist eflaust ekki óeðlilegt þótt launanefnd sveitarfélaga segði af sér í heild þar sem hún stendur nú ráðþrota frammi fyrir kennurum og kann engin úrræði til að leysa hnútinn. Lausnin felst í tvennu frá mínum sjónarhóli ; annarsvegar að semja við kennara  á sómasamlegan hátt og svo hins vegar að sækja þá peninga sem sveitarfélögin eiga hjá ríkinu svo unnt sé að mæta eðlilegum kjarabótum.